GURASOAK SEME-ALABEN EREDU DIRENEAN

Seme-alaba langile, konpetente eta baloreez betetako pertsonak nahi ditugu. Bide horretan, joera izaten da enpatia, emozioak edota inteligentzi emozionalez hitz egitea.

Zailtasuna praktikan jartzean datza. Bakoitza bere airera doan gizarte honetan, sarri, ondokoari babestu beharrean, bizkarra ematen diogu, hau da, nirekin ez dioan bitartean, edota nire seme-alabarekin ez dioan bitartean, nik ez dut aurpegia ematen, hori bai atzetik gustora aritzen dira kritiketan.

Guraso zein heldu hauek ez dira konturatzen, beraien seme-alaben ereduak direla, eta seme-alaba hauek antzeko egoeratan beraien gurasoek jokatu duten bezala jokatuko dutela.

Denok gara gizarteko partaide, eta denon ardura da, biolentzia edota injustiziaren aurka lan egitea, nahiz eta lan egite hau neketsua izan. Seme-alabekin hitz egin behar da zer den injustizia eta nola egin dezakegun aurre. Babesa erakutsi behar diogu erasotua izaten ari den pertsonari eta argudiok ongi lotuta eduki enpatiarik eta min egiten ari diren pertsonei aurre egiteko.

Soilik horrela, baloreak praktikan jarrita lortuko dugu gizarte solidariagoa, taldean lan egingo duena, eta norberaren eta ondokoaren ongi izatea bilatuko duena.

Enpatia eta asertibitatea horretan datza, bestearen lekuan jartzeko gaitasuna, kritikatu aurretik ulertu eta zapaldu beharrean laguntzean. Beraz gogoan izan, ereduak gara seme-alabentzat, eredu ona izan edo eredu txarra izan hori bakoitzaren esku eta ardura da.